-
Να ‘χα καρδιά από σίδερο, να µη βογγάει στον πόνο
και µια ψυχή αναίσθητη ίδια µε την δικιά σου
για να µπορώ ν’ ανέχοµαι τα τόσα βάσανά σου
Εσύ βρε τρισκατάρατε να είσ’ ο δήµιός µου
εσύ η µαύρη µοίρα µου εσύ κι ο θάνατός µου
Μάνα γιατί µε γέννησες και µε ‘κανες γυναίκα
για να τραβώ µαρτύρια, σαν να ‘µαι κολασµένη
δε µε ‘πνιγες να γλύτωνα, µανούλα µου, καηµένη
Εσύ βρε τρισκατάρατε να είσ’ ο δήµιός µου
εσύ η µαύρη µοίρα µου εσύ κι ο θάνατός µου
Να ‘χα καρδιά από σίδερο να µη λυγάει στα ντέρτια
αφού µε καταδίκασε η τύχη η δική µου
να παντρευτώ ένα δαίµονα που παίρνει τη ψυχή µου
Εσύ βρε τρισκατάρατε να είσ’ ο δήµιός µου
εσύ η µαύρη µοίρα µου εσύ κι ο θάνατός µου
