-
Τρελός απ’ το πολύ πιοτό
στο δρόµο µου παραπατώ
όλα τα σεκλέτια που ‘χω στο κεφάλι
απόψε τα ‘σβησα µες στην παραζάλη
Ο ντουνιάς µε κατακρίνει
µα το πάθος µου δεν σβήνει
Στο δρόµο τώρα που θα µπω
ποτέ δεν θα βρω τελειωµό
στ' άσωτα ξενύχτια φθείρω το κορµί µου
µια και προδόθηκα µέσα στην ζωή µου
Ο ντουνιάς µε κατακρίνει
µα το πάθος µου δεν σβήνει
Στη σούρα µου χαµογελώ
και µοναχός παραµιλώ
ήπια να ξεχάσω το κατάντηµά µου
όλα τα ντέρτια µου που ‘χω στην καρδιά µου
Ο ντουνιάς µε κατακρίνει
µα το πάθος µου δε σβήνει
