-
Απ’ το ίδιο το φαρµάκι που ‘χεις πιεί εσύ µανούλα
τότε που πρωταγάπησες και ήταν µαύρη ώρα
εγώ το πίνω τώρα εγώ το πίνω τώρα
Όπως εγώ µεγάλωσα στον κόσµο ορφανή
και το δικό µου το παιδί πατέρα δε θα δει
Είχα µάνα αγαπήσει κι έγινα και ‘γω µητέρα
κι όµως απ’ την αγάπη µου µόνο φαρµάκια πήρα
σαν τη δική σου µοίρα σαν τη δική σου µοίρα
Όπως εγώ µεγάλωσα στον κόσµο ορφανή
και το δικό µου το παιδί πατέρα δε θα δει
Είναι µαύρο σαν κατράµι µάνα µου το ριζικό µας
όπως εγώ δε γνώρισα πατέρα στη ζωή µου
και τ’ άµοιρο παιδί µου και τ’ άµοιρο παιδί µου
Όπως εγώ µεγάλωσα στον κόσµο ορφανή
και το δικό µου το παιδί πατέρα δε θα δει
