Έχω να λάβω γράμμα σου σαράντα μέρες τώρα,
τάχα να ζεις ή χάθηκες σαν το πουλί στην μπόρα

Μέρα και νύχτα ξαγρυπνώ με μάτι δακρυσμένο
τον ταχυδρόμο να φανεί στη στράτα περιμένω

Άλλοι μου λεν’ πως πέθανες κι άλλοι πως ζεις για μένα
κι άλλοι πως μ’ απαρνήθηκες και παν’ όλα χαμένα