Σαν απόκληρος γυρίζω στην κακούργα ξενιτιά
περιπλανώμενος δυστυχισμένος μακριά απ’ της μάνας μου την αγκαλιά

Κλαίνε τα πουλιά για αέρα και τα δέντρα για νερό
κλαίω μανούλα μου κι εγώ για σένα που έχω χρόνια για να σε ειδώ

Πάρε χάρε την ψυχή μου ησυχία για να βρω
αφού το θέλησε η μαύρη μοίρα μες στη ζωή μου να μη χαρώ