Τονικό ύψος

Το τονικό ύψος των μουσικών ήχων αποτελεί μια αντιληπτική ιδιότητα που επιτρέπει την κατάταξή τους σε μια κλίμακα ‘ψηλό – χαμηλό’. Κατά κανόνα η αντίληψη του τονικού ύψους καθορίζεται από τη θεμέλιο συχνότητα του ηχητικού κύματος. Έτσι, ένας ήχος με υψηλή θεμέλιο διαθέτει συνήθως υψηλότερο τονικό ύψος από έναν ήχο με χαμηλότερη θεμέλιο. Στην πράξη, το τονικό ύψος καθορίζει τη διαφορά ανάμεσα σε φθόγγους και αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο για τη μελωδία και την αρμονία.
 

Φασματικό κεντροειδές

Το φασματικό κεντροειδές ορίζεται ως ο σταθμισμένος μέσος όρος συχνότητας του φάσματος. Είναι επίσης γνωστό ως φασματικό κέντρο βάρους.  Έχει ταυτοποιηθεί ως ένα από τα χαρακτηριστικά με ισχυρή αντιληπτική σημασία και στη βιβλιογραφία συνδέεται με την αντίληψη της ακουστικής φωτεινότητας. Χαμηλές τιμές του συνήθως υποδεικνύουν ένα σκοτεινό ήχο ενώ υψηλότερες τιμές ένα φωτεινό ήχο. Ωστόσο, αυξάνεται επίσης με την παρουσία θορύβου και τείνει να αυξομειώνεται σε μεγάλο βαθμό κατά τη διάρκεια μεταβατικών ηχητικών φαινομένων (transients). Αν δεν κανονικοποιηθεί διαιρώντας με τη θεμέλιο συχνότητα (για αρμονικούς ήχους) όπως στην παρούσα περίπτωση, συσχετίζεται επίσης ισχυρά με το τονικό ύψος. 
 

Μη-αρμονικότητα

Η μη-αρμονικότητα αποτελεί μέτρο της απόκλισης της αρμονικής ακολουθίας από τη θέση των ακεραίων πολλαπλασίων της θεμελίου συχνότητας όπου θα έπρεπε να βρίσκονται στο σενάριο απολύτως αρμονικού σήματος. Υπάρχουν ενδείξεις ότι οι φωνές τραγουδιστών μπορούν να διαφοροποιηθούν με κριτήριο τη μη-αρμονικότητα. 
 

Formants

Τα formants είναι τοπικά μέγιστα στο συχνοτικό φάσμα τα οποία, στη μελέτη της φωνής, αντικατοπτρίζουν τις συχνότητες συντονισμού του ανθρώπινου φωνητικού σωλήνα. Συνήθως υπολογίζονται οι θέσεις των τεσσάρων πρώτων μεγίστων F1, F2, F3 και F4 διαφορές επί των οποίων μας επιτρέπουν να αναγνωρίζουμε διαφορετικά φωνήεντα αλλά και να ξεχωρίζουμε διαφορετικούς ομιλητές/τραγουδιστές μεταξύ τους. Για τους τραγουδιστές, τα formants είναι σημαντικά γιατί καθορίζουν την ποιότητα και το χρώμα της φωνής τους. 
 

Βιμπράτο

Το βιμπράτο είναι μια περιοδική διακύμανση του τονικού ύψους που δημιουργεί την αίσθηση ενός παλλόμενου ήχου και αποτελεί ένα από τα βασικά εκφραστικά μέσα που χρησιμοποιούν οι τραγουδιστές και οι ερμηνευτές εγχόρδων ή πνευστών μουσικών οργάνων. Ιδιαίτερα για τους τραγουδιστές, το βιμπράτο θεωρείται ένα από τα στοιχεία εκείνα που προσδίδουν μοναδική ταυτότητα σε έναν ερμηνευτή. Το ίδιο το βιμπράτο χαρακτηρίζεται από την ταχύτητά του (τη συχνότητα της διακύμανσης), το πλάτος του (το εύρος της διακύμανσης γύρω από τη μέση τιμή) και την κανονικότητά του (το βαθμό στον οποίο το μοτίβο της διακύμανσης μπορεί να προσεγγιστεί από ένα απλό ημίτονο). Η ταχύτητά του μετράται σε Hz, το πλάτος σε εκατοστημόρια του ημιτονίου (cents) και η κανονικότητα αποτυπώνεται από ένα αδιάστατο μέγεθος που προκύπτει από το λόγο μεταξύ των πλατών των δύο ισχυρότερων συχνοτήτων που εμπεριέχονται στο μοτίβο διακύμανσης. Ο λόγος αυτός κυμαίνεται μεταξύ 0 για πλήρως ακανόνιστο βιμπράτο και 1 για βιμπράτο με μοτίβο απλού ημιτόνου με μια μοναδική συχνότητα διακύμανσης.