Ο τρόπος του Ουσάκ στο ισοσυγκερασμένο διαστηματικό περιβάλλον, το οποίο κυριαρχεί και στις συνθέσεις του Τσιτσάνη, το φέρει να ταυτίζεται με διαφορετικές δομικές υλοποιήσεις, ανάλογα με τα τροπικά, υφολογικά και αισθητικά χαρακτηριστικά κάθε σύνθεσης. Μπορούμε να διακρίνουμε τρεις διαφορετικές περιπτώσεις διάρθρωσης των υπομονάδων που θεμελιώνονται στη Βάση του Ουσάκ από όργανα που αποδίδουν αποκλειστικά ίσα συγκερασμένα διαστήματα:

α) υπομονάδα με κινητή 2η βαθμίδα, σε απόσταση τόνου ή ημιτονίου από τη Βάση ανάλογα με την κατεύθυνση της μελωδίας

ουσάκ τύπος Α: υπομονάδα με κινητή 2η βαθμίδα

ένας τυπικός μελωδιότυπος για αυτόν τον τύπο του ουσάκ είναι ο ακόλουθος

ουσάκ τύπος Α: μελωδιότυπος

β) με στατική τη 2η βαθμίδα, σε απόσταση ημιτονίου από τη Βάση (ουσάκ-κιουρντί υπομονάδα)

ουσάκ τύπος Β: υπομονάδα με στατική 2η βαθμίδα (χαμηλή)

γ) με τη 2η βαθμίδα σε σταθερή απόσταση τόνου από τη βάση (ουσάκ-μινόρε 5χορδο)

ουσάκ τύπος Γ: με 5χορδική μινόρε διάταξη