Με τη σκληρή σου την καρδιά πόσα δεν έκαψες παιδιά
κι εµένα µ’ έµπλεξες για να µε κάψεις
και τώρα θέλεις να µε δεις
να ‘χω για σύντροφο τον ίσκιο της φυλακής

Το σπίτι µου τ’ αρνήθηκα, για σένα παρασύρθηκα
και δεν λογάριασα το τι θα γίνει
κακούργα είµαι δυστυχής
θα κάνω σύντροφο τον ίσκιο της φυλακής

Η αρχοντιά σου κι οι οµορφιές είναι πλασµένες για ζηµιές
όπως µε πλήγωσες θα σε πληγώσω
γυναίκα της καταστροφής
κι ας έχω σύντροφο τον ίσκιο της φυλακής