-
Πίσω στα πυκνά τα καφάσια σαν τη δαιµονισµένη γυρνά
χρόνια το γλυκό παλικάρι περιµένει η Σεράχ κι αγρυπνά
Αστράφει το σπαθί του καβαλάρη σαν τη φωτιά
τα σίδερα λυγίζουν και σπαράζονται τα κορµιά
και αρπάζει τη Σεράχ κι όλες λέν’ Αλλάχ, Αλλάχ
εϊ γκιουλέ ολσού
Κλαίνε στα χαρέµια οι σκλάβες τρέµουν την οργή του Πασά
κλαίνε στο σαράι οι αγάδες που ροφούσαν της Σεράχ την οµορφιά
Αστράφει το σπαθί του καβαλάρη σαν τη φωτιά
τα σίδερα λυγίζουν και σπαράζονται τα κορµιά
και αρπάζει τη Σεράχ κι όλες λέν’ Αλλάχ, Αλλάχ
εϊ γκιουλέ ολσού
