Μποέµισσα ξανθιά γαλανοµάτα
γόησσα, αφράτη, ζηλευτή,
µ’ άναψες καηµούς πολύ µεγάλους
είναι µαρτύριο για µένα η ζωή

Ένας µαγνήτης είναι η µατιά σου
ζαλίζει, ξεµυαλίζει σαν κοιτάς
µα εµένα χρόνια τώρα βασανίζεις
µε κοροϊδεύεις κι όλο λες πως µ’ αγαπάς

Μες στην καρδιά χρυσό παλάτι σ’ έχω
σκλάβο µ’ έκανες τι θα γινώ
μποέµισα στο λέγω δεν αντέχω
τα γαλανά σου µάτια πάντα λαχταρώ